اسکن کف لگن یا آنالیز ساختار لگن، یکی از روش‌های تخصصی تصویربرداری و ارزیابی عملکردی است که برای بررسی ساختار استخوانی، تعادل عضلانی، راستای قرارگیری لگن و ارتباط آن با ستون فقرات، زانو و اندام تحتانی به کار می‌رود. این اسکن، اطلاعات مهمی را درباره وضعیت قرارگیری استخوان‌های لگن، زاویه انحراف یا چرخش آن، تقارن یا عدم‌تقارن دو سمت لگن، و اثر آن بر حرکات و فشار وارده به مفاصل پایین‌تنه ارائه می‌دهد.
کاربرد این روش در حوزه‌های مختلفی از جمله فیزیوتراپی، ارتوپدی، طب فیزیکی، توانبخشی و درمان اختلالات اسکلتی‌عضلانی دیده می‌شود. اسکن کف لگن اغلب برای تشخیص مشکلاتی نظیر چرخش لگن، تیلت لگنی (شیب)، عدم تقارن عضلات باسن، اختلاف طول اندام‌ها، انحراف در راه رفتن، دردهای لگن و کمردردهای مزمن استفاده می‌شود.
روش انجام آن معمولاً با استفاده از سیستم‌های پیشرفته تصویربرداری سه‌بعدی یا آنالیز حرکتی انجام می‌شود. بیمار در حالت ایستاده، نشسته یا در حال حرکت توسط حسگرهای دقیق اسکن می‌شود و نرم‌افزارهای تخصصی، زاویه‌ها و انحرافات را به‌صورت عددی و گرافیکی نمایش می‌دهند. این اطلاعات می‌تواند برای تنظیم برنامه‌های تمرینی اصلاحی، تجویز کفی و کفش طبی، طراحی بریس‌های ارتوپدی یا حتی تصمیم‌گیری‌های جراحی کاربرد داشته باشد.
اسکن کف لگن به‌ویژه برای افرادی که دچار کمردردهای مزمن، درد در ناحیه لگن، مشکلات راه رفتن، یا ورزشکاران با عملکرد پایین یا آسیب‌پذیری بالا هستند، یک ابزار بسیار کارآمد و کم‌تهاجمی محسوب می‌شود. همچنین برای ارزیابی پیشرفت در توانبخشی پس از آسیب یا جراحی لگن نیز بسیار مفید است. این اسکن می‌تواند دید دقیقی به متخصصان در جهت اصلاح ناهنجاری‌ها و پیشگیری از آسیب‌های جدی‌تر بدهد.